• ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
• ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
• ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
• Σε ολοένα και πιο επικίνδυνα μονοπάτια κινείται η –ήδη οξυμένη– αντιπαράθεση στην Ουκρανία. Το διάγγελμα Πούτιν, η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των περιοχών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, και η έγκριση για εισβολή ρώσικου στρατού στις περιοχές αυτές της Ουκρανίας δίνουν μία νέα, ακόμη πιο επικίνδυνη τροπή στα πράγματα, ανοίγουν το κουτί της Πανδώρας στην Ευρώπη και παγκόσμια. Ήδη η συνάντηση Λαβρόφ-Μπλίνκεν ακυρώθηκε, ενώ η ουκρανική κυβέρνηση προχωράει σε μαζική επιστράτευση εφέδρων.
Με την κίνηση αυτή της Ρωσίας οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί –και ιδιαίτερα αυτός μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας– εντείνονται στο έπακρο και ο κίνδυνος ενός –καταρχήν ευρωπαϊκού– πολέμου γίνεται ορατός, αφήνοντας ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, ακόμη και της επέκτασής του σε όλον τον πλανήτη.
Η απόφαση των ΗΠΑ –με όργανο την καρικατούρα της κυβέρνησης Ζελένσκι– να περισφίξουν ακόμη περισσότερο τον κλοιό γύρω από τη Ρωσία, καταπατώντας τις κόκκινες γραμμές που είχε αυτή διατυπώσει παλιότερα, αλλά κυρίως με το ξέσπασμα της κρίσης στα σύνορα της Ουκρανίας, όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την αντίδραση του ρώσικου ιμπεριαλισμού. Η επιδίωξη των Αμερικανονατοϊκών να εντάξουν και την Ουκρανία στην πολεμική τους συμμαχία στριμώχνει ακόμη περισσότερο τη Ρωσία και την εκθέτει άμεσα στο πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Απέναντι σε αυτές τις επεκτατικές βλέψεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού η Ρωσία απαίτησε την κατοχύρωση της ασφάλειάς της, αλλά και της κυριαρχίας της στην αλλοτινή της «αυλή». Και παράλληλα απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι ο ρωσικός ιμπεριαλισμός δεν έχει καμία σχέση με την «ξεδοντιασμένη αρκούδα» που λαθεμένα εκτιμούσαν κάποιοι. Αποτελεί τον κύριο στρατηγικό αντίπαλο των ΗΠΑ, μία ιμπεριαλιστική δύναμη η οποία έχει στη διάθεσή της μία τεραστίων διαστάσεων πολεμική ισχύ την οποία φροντίζει να επιδεικνύει.
Ακριβώς γι’ αυτό, η έγκριση για εισβολή της ιμπεριαλιστικής πολεμικής μηχανής της Ρωσίας στις ρωσόφωνες συνοριακές περιοχές της Ουκρανίας και η αναγνώρισή τους με το διάγγελμα του Πούτιν ως αυτόνομες δημοκρατίες, έδωσε και –κυρίως– θα δώσει αλυσιδωτές εξελίξεις σε στρατιωτικό, πολιτικό και οικονομικό πεδίο που κύριο και βασικό στόχο έχουν τους λαούς των περιοχών αλλά και το σύνολο των λαών της Ευρώπης.
• Στο διάγγελμά του ο Πούτιν προσπάθησε –με χοντροκομμένες ιστορικές παραποιήσεις και άκρατο αντικομμουνισμό– να διεγείρει τα εθνικιστικά αισθήματα των ρωσόφωνων λαών, προαναγγέλλοντας την απαίτησή του να επανακατακτήσει τα υπολείμματα της παλιάς ρώσικης αυτοκρατορίας, συνδέοντάς την και με την πρώην ΕΣΣΔ.
Απαραίτητος όρος για έναν τέτοιου είδους ιμπεριαλιστικό «πατριωτισμό» ήταν φυσικά η δυσφήμιση των Λένιν και Στάλιν, και των επιλογών της πρώτης προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης ώστε να συγκροτηθεί ένα πολυεθνικό κράτος. Προσπάθεια που περιλάμβανε την αναγνώριση και την εξασφάλιση δημοκρατικών ελευθεριών για κάθε έθνος και ομόσπονδο κράτος που συσπειρωνόταν στο πλαίσιο του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους που συγκροτήθηκε μέσα από την μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.
Αυτήν τη σπουδαία ιστορική παρακαταθήκη, ο Πούτιν εσκεμμένα την ταυτίζει με την σοσιαλιμπεριαλιστική πολιτική των αντεπαναστατών προκατόχων του (Χρουτσόφ, Μπρέζνιεφ) που καταπάτησαν αυτά ακριβώς τα δικαιώματα, ώστε να μπορέσουν –ως υπερδύναμη– να ανταγωνιστούν τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Θέλοντας να νομιμοποιήσει την εισβολή του στην Ουκρανία και υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα της νέας αστικής τάξης που προέκυψε μέσα από την καπιταλιστική παλινόρθωση στην πρώην ΕΣΣΔ, ο Πούτιν προσπαθεί να διεγείρει το ρώσικο αυτοκρατορικό εθνικισμό. Αυτά που καταλογίζει για διαφθορά, ολιγάρχες και συμφέροντα στους νέο-καπιταλιστές της Ουκρανίας, ισχύουν και για την ίδια τη Ρωσία, την πολιτική και οικονομική ηγεσία της.
Ο ρώσικος και ουκρανικός λαός οδηγούνται σήμερα στο να γίνουν κρέας για τα κανόνια ενός άδικου και αντιδραστικού πολέμου, ανεξάρτητα αν οι ηγεσίες τους εμπλέκονται ως υποχείρια ή ως πρωταγωνιστές.
Η κίνηση των αμερικάνικων κέντρων να οξύνουν την αντιπαράθεση και τις εχθροπραξίες στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, επιδιώκει και το να στοιχηθούν πίσω τους οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Διασπασμένοι και σε προφανή αδυναμία να προβάλουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές –παρά τις όποιες ταλαντεύσεις– αναγκάζονται να ακολουθήσουν τη γραμμή των ΗΠΑ, ενώ με τη σειρά τους θα αναγκάσουν τους λαούς τους να υποστούν τα δεινά ενός πολέμου και την ακόμη μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσής τους προς όφελος του κεφάλαιου και του ιμπεριαλισμού.
• Η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ανταγωνισμού, χάρις στην υποτελή αντιδραστική πολιτική της εξαρτημένης ντόπιας άρχουσας τάξης και την επιλογή της πλήρους παραχώρησης της χώρας στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Η παραμονή στο ΝΑΤΟ, η επέκταση και αναβάθμιση των αμερικανονατοϊκών βάσεων που έχουν στηθεί πανελλαδικά, μετατρέπουν τη χώρα σε ένα τεράστιο κέντρο εξόρμησης των ιμπεριαλιστών φονιάδων, αλλά και σε δηλωμένο στόχο. Δεν αποτελούν καμία έκπληξη οι σαφείς δηλώσεις της ρώσικης πολιτικής ηγεσίας που βάζουν Σούδα και Αλεξανδρούπολη στο στόχαστρο της ρώσικης πολεμικής μηχανής.
Παράλληλα, οι οικονομικές συνέπειες της λεγόμενης ενεργειακής κρίσης είναι τεράστιες, ήδη βαραίνουν αφόρητα τις λαϊκές οικογένειες, ενώ η νέα επιδείνωση θα οδηγήσει μαζικά το λαό και τους εργαζόμενους στην ανέχεια και την εξαθλίωση.
• Η απάντηση σε αυτές τις εξελίξεις δεν μπορεί παρά να είναι το δυνάμωμα του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα των λαών της περιοχής και παγκόσμια, για την αποτροπή του αντιδραστικού αυτού πολέμου και για την υπεράσπιση των εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και το νέο αιματοκύλισμα των λαών. Ενάντια στην επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική της ντόπιας άρχουσας τάξης. Ενάντια στα κάθε λογής εθνικιστικά και φασιστικά κηρύγματα που θέλουν να σπείρουν το μίσος ενάντια στο γειτονικό λαό της Τουρκίας, αλλά και ανάμεσα συνολικά στους λαούς των Βαλκανίων. Ενάντια στην ιδιαίτερη προσπάθεια του συστήματος να επιβάλει τις αντιδραστικές του ιδέες στις συνειδήσεις της νεολαίας, ώστε να μπορεί να την χρησιμοποιήσει ως κρέας για τα ιμπεριαλιστικά κανόνια.
Σε όλη τη χώρα, σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σωματείο, σε κάθε φοιτητικό σύλλογο, να ακουστεί –δυνατά και αποφασιστικά– φωνή καταδίκης του νέου πολεμικού μακελειού, να παρθεί κάθε δυνατή πρωτοβουλία ώστε να βγει μαζικά ο λαός στους δρόμους και να διατρανώσει την αλληλεγγύη του με όλους τους λαούς που δοκιμάζονται.
Τετάρτη 23 Φλεβάρη 2022
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
αφήστε το σχόλιό σας