ΠΟΝΟΣ… Γράφει ο Τάσος Σεβαστιάδης

Σε λιγότερο από σαράντα μέρες χάθηκαν δύο υπέροχοι άνθρωποι που και οι δύο προέρχονταν από τον κοινωνικό χώρο της επιστήμης. Ήταν γιατροί…

Πριν 40 μέρες έφυγε ο Τάκης Σιόβας, ενώ χθες πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε τον αξιαγάπητο συνάδελφό του Μάκη Αναγνώστου στις Κυδωνιές Γρεβενών. Δεν κρύβω ότι ήταν τιμή για μένα που γνώρισα και συνδέθηκα με μακρόχρονη φιλία και με τους δύο αυτούς υπέροχους Ανθρώπους. Ήταν από εκείνο το μέταλλο και οι δυο τους που δεν είχαν ανάγκη να πάρουν αίγλη από την ιατρική τους επιστήμη. Και αυτό γιατί απλώς με την απόλυτη ανθρωπιά τους,  δώσαν παραπάνω κύρος στην επιστήμη τους.

Αυτό είναι το σπουδαίο και κυρίαρχο στοιχείο στην ιστορική δράση και διαδρομή του κάθε ανθρώπου. Δεν θέλω να αναφερθώ σε τετριμμένα, όπως αν βοήθησαν κόσμο κτλ.,  διότι αυτό το κάναν επειδή ήταν μέρος του εαυτού τους. Θέλω μόνο να πω ότι την ιστορία τους τη γράψαν με καθαρό μελάνι και για αυτό οι άνθρωποί τους, αυτοί που μείναν πίσω σε αυτόν τον «μάταιο» αλλά ταυτόχρονα τόσο θαυμαστό κόσμο, πρέπει να νιώθουν περηφάνια για την αξιοσύνη των ανθρώπων τους, ώστε το βάρος μέσα τους να ναι πιο ελαφρύ… 

Αγαπητοί μου φίλοι Θωμά Αναγνώστου και Τάκη Σιόβα να ‘ναι αιώνια η μνήμη σας…